μικροπολιτικός

-ή, -ό (Α μικροπολιτικός, -ή, -όν) [μικροπολίτης]

νεοελλ.

1. αυτός που ασκεί μικροπολιτική ή που προέρχεται από μικροπολιτική

2. το θηλ. ως ουσ. η μικροπολιτική

α) η αναγωγή ασήμαντων θεμάτων σε πρωτεύοντα και η ασχολία τού πολιτικού με μικρά ζητήματα για την εξυπηρέτηση τών συμφερόντων τών πολιτικών φίλων του

β) η προσπάθεια αντιμετώπισης τού πολιτικού αντιπάλου με επιχειρήματα ανάξια λόγου που απορρέουν από ασήμαντα θέματα

γ) η χρησιμοποίηση ποταπών μεθόδων για την αντιμετώπιση τού πολιτικού αντιπάλου

δ) η ενασχόληση ενός πολιτικού με παρασκηνιακά θέματα

ε) η χρησιμοποίηση σκανδαλοθηρικών μεθόδων στην πολιτική

αρχ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε μικρή πόλη

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ μικροπολιτικόν

α) οι πολίτες μικρής πόλης

β) ο χαρακτήρας τού μικροπολίτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μικροπολίτης. Η λ. μικροπολιτική μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Εφημερίς].